Evrenin genişlemesi bir yönde değil her yöndedir, yani evren her noktadan genişler. Âdeta bir balonun ya da lastiğin üstüne noktalar koyup o balonu şişirmek ya da o lastiği germek gibi. Galaksi (süper) kümeleri birbirinden sabit bir oranla uzaklaşmıyor. Bizden bir öndeki (süper) küme x hızı ile, ondan sonraki 2x hızı ile bizden uzaklaşıyor ve bu durum 100x, 10.000x vs. diye gidiyor (artıyor). Bizden çok çok uzaktaki [bir galaksi kümesindeki ve (veya) süper kümesindeki] bir galaksi veya o galaksiye göre biz “dolaylı olarak ışık hızından daha hızlı” bir şekilde birbirimizden uzaklaşıyoruz. Lastiğin üstündeki noktaların lastik gerildikçe birbirinden daha fazla ve daha hızlı uzaklaşması gibi.[1]
Kaynak
[1] Bruce Alberts, Francisco J. Ayala vd., “Bilim ve Yaratılışçılık: Amerikan Ulusal Bilimler Akademisinin Görüşü” [ISBN: 0-309-06406-6], Çevirenler: Şevket Ruacan, Ümit Sayın, Aykut Kence vd., ABD Ulusal Bilimler Akademisi, Bilim ve Yaratılışçılık Yürütme Komitesi [Orijinali şudur: “Science and Creationism:A View from the National Academy of Sciences”, National Academy of Sciences, Steering Committee on Science and Creationism, National Academy Press, 1. Baskı 1984, 2. Baskı 1999, Washington.], TÜBA: Türkiye Bilimler Akademisi Yayıncılık, 1. Baskı, 2002, Ankara, s. 3; şu sonnotlara bakınız: 1, 6, 7, 15, 26, 31, 58, 66-85, 105, 129.